EEN WEEK VAN GRAVELRIJDEN IN SPANJE
“Is iemand anders hier eerder geweest?”
Nee, behalve Rob, een doorgewinterde professional die hier jaren geleden woonde, was niemand van het team hier eerder geweest. De meesten waren net uit het vliegtuig gestapt vanuit Vancouver BC, Reno, Portland en Bend, Oregon. Met andere woorden, mensen waren ver van huis.
En zo begon een week van ontdekking: van oude straten die omhoog klommen naar de oude stad, met muren tegen de heuvel; onverharde wegen, grindwegen, boerenwegen, een labyrint van onverharde fietsroutes; snelle snackstops om te herstellen van een hoog tempo, om het meteen weer op te pakken en het helemaal terug naar de stad vol te houden; diners die erg laat waren en zacht verlichte voetbruggen die ’s nachts over de rivier liepen.
Wakker worden in gedeelde appartementen en de onvermijdelijke chaos van fietsuitrusting vermengd met een eerste kopje koffie navigeren, deed het trainingskamp precies wat trainingskampen bedoeld waren om te doen – de banden tussen teamgenoten versterken. Elke ochtend begon langzaam maar met een verzameld doel en belofte voor de dag die voor ons lag. Het was geweldig om in Spanje te zijn. En het was geweldig om samen te rijden.
